ΣΦΆΓΙΟ

Κατά τη διάρκεια της διαμονής μου στη Νίσυρο, ήθελα να εξερευνήσω τις παραδοσιακές τελετουργίες και έθιμα του νησιού. Τις πρώτες δύο εβδομάδες της παραμονής μου, αφιέρωσα τον χρόνο μου στην εξερεύνηση του νησιού και τη συζήτηση με ντόπιους και συγκεκριμένα την συλλογή υλικού όπως τοπικά κουτσομπολιά, οδηγίες των εθίμων, συνταγές και τα υλικά που χρησιμοποιούμε σε αυτά. Κυρίως προσπάθησα να καταλάβω πότε και γιατί γίνονται αυτά τα έθιμα, ποια άτομα τα εκτελούν και όλη την τοπική μυθολογία γύρω από αυτές τις δημόσιες δράσεις.

Μόλις συγκέντρωσα τις απαραίτητες πληροφορίες, άρχισα να διαμορφώνω συνδέσεις μεταξύ των διαφόρων υλικών που είχα συγκεντρώσει. Ο αρχικός μου στόχος ήταν να δημιουργήσω ένα «υβριδικό τελετουργικό» ή έθιμο—που προέκυψε από τη μικροκουλτούρα του νησιού. Πειραματίστηκα με συνταγές, έφτιαξα αντικείμενα και
επινόησα οδηγίες και τελετουργίες που θα αποτελούσαν αυτό τό νέο τρανς-έθιμο. Καθώς αυτό διαμορφώθηκε, αποφάσισα να ενεργοποιήσω μια συγκεκριμένη τοποθεσία στο νησί και σχεδίασα μια ομαδική δράση/ πορεία γύρω από αυτήν. Μαζί με την ομάδα της ΣΤΕΡΝΑ κατηφορίσαμε από το μονοπάτι που συνδέει το χωριό του Εμπορειού με το ηφαίστειο, κουβαλώντας «trans-προσφορές» —μια υβριδική συνταγή εμπνευσμένη από παραδοσιακά τελετουργικά πιάτα ειδικά διαμορφωμένη ως προσφορά για τα μη ανθρώπινα πλάσματα της Νισύρου. Η πορεία μας τελείωσε σε μια εγκαταλελειμμένη εκκλησία που βρισκόταν στην μέση του μονοπατιού, όπου αφήσαμε τις προσφορές, ενεργοποιώντας τον χώρο.

Η ιδέα είναι να επαναλαμβάνεται ετησίως αυτή δράση περιφοράς και προσφορών έτσι ώστε να διατηρηθεί ο χώρος ενεργοποιημένος και συνδεδεμένος με το πρώτο trans- έθιμο του νησιού. Συνεχίζοντας και χρησιμοποιώντας αυτή την υβριδική διαδικασία ως εργαλείο οικοδόμησης κόσμων αποφάσισα να δημιουργήσω μια «ψηφιακή αδελφή» της Νισύρου. Αυτό το νέο νησί χαρακτηρίζετε από μια μεταμορφωμένη υλικότητα και η φανταστική μυθολογία του διαμορφώνεται από επανασχεδιασμένα ερείπια, πολύτιμους βράχους και υβριδικά, διάφανα πλάσματα. Σε αυτό το νέο νησί που θα έχει τη μορφή ενός ψηφιακού παιχνιδιού/τοπίου ανοιχτού κόσμου οι θεατές / παίκτες καλούνται να εξερευνήσουν, να συλλέξουν και να διαμορφώσουν τις δικές τους τελετουργίες, τα δικά τους έθιμα,
αφήνοντας τελικά τις προσφορές τους στην ψηφιακή αδελφή της Νισύρου, Νισυρία. Μέσω αυτής της αλληλεπίδρασης, διαμορφώνεται μια τελετουργική σύνδεση μεταξύ ενός νησιού του απτού μας κόσμου και μεταξύ ενός του ψηφιακού, μεταμορφώνοντας την φύση της Νισύρου σε ένα νέο, φανταστικό περιβάλλον.